Γιοβάννα

(Ιωάννα Φάσσου Καλπαξή γεν. 14 Νοεμβρίου 1938 στην Αμαλιάδα)

Eίναι κόρη του γνωστού ζωγράφου Κώστα Φάσσου από την Αροανία Καλαβρύτων. Από μικρό παιδί τραγουδούσε. Στα οχτώ της χρόνια , άρχισε πιάνο και μπαλέττο ενώ ήτανε μέλος παιδικής χορωδίας. Στα δεκατέσσερα άρχισε να παίρνει με πολλή προσοχή, (λόγω του νεαρού της ηλικίας της), μαθήματα όπερας, στο Ωδείο Αθηνών. Παράλληλα, και με το ψευδώνυμο Γιοβάννα, άρχισε να κάνει εκπομπές στο ελληνικό ραδιόφωνο, με την ελαφρά ορχήστρα του ραδιοσταθμού, εν αγνοία μάλιστα του ωδείου, επειδή της είχε χορηγηθεί υποτροφία και κάτι τέτοιο ήτανε απαγορευμένο.

Σαν κλασική τραγουδίστρια και κατά τη διάρκεια των σπουδών της, έκανε πολλές εμφανίσεις σε κοντσέρτα μαθητικά και μή. Πριν ακόμα πάρει το δίπλωμά της, εμφανίστηκε σαν πρωταγωνίστρια, στην οπερέττα "Κορυδαλλός " του Λέχαρ, κερδίζοντας τη θέση γι αυτό, ανάμεσα σε πενήντα διπλωματούχες. Τον άλλο χρόνο πήρε το δίπλωμά της με άριστα και βραβείο ενώ, παράλληλα, κέρδιζε την κρατική υποτροφία για ανώτερες σπουδές στη Ρώμη. Δεν τις έκανε ποτέ γιατί η υποτροφία αυτή, κατά έναν περίεργο τρόπο δόθηκε στον τρίτο επιτυχόντα του διαγωνισμού. Έτσι, γύρισε τη πλάτη της στην όπερα και μπήκε στο επαγγελματικό ελαφρό τραγούδι. Δεν το μετάνιωσε ποτέ.

Έλαβε μέρος σε όλα σχεδόν τα ελληνικά φεστιβάλ του είδους , μέχρι το 1969. ( Αθήνα και Θεσσαλονίκη). Πρώτη της εμφάνιση ενώπιον κοινού (δίσκους και ραδιόφωνο έκανε και πιο νωρίς, μαθήτρια ακόμα του γυμνασίου), ήτανε τον Οκτώβριο του 1959 στο πρώτο φεστιβάλ ελαφρού τραγουδιού. Στο δεύτερο φεστιβάλ , την επόμενη χρονιά, κέρδισε το δεύτερο βραβείο με το τραγούδι του Σπήλιου Μεντή, " Καλοκαιράκι". Έλαβε πολλές φορές μέρος στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας κάθε φορά και βραβείο.

Έκπροσωπώντας την Ελλάδα, έλαβε μέρος και σε διεθνή φεστιβάλ. Η αρχή έγινε το 1962, με το φεστιβάλ στο Sopot, της Πολωνίας. Ανάμεσα σε 24 κράτη κέρδισε το πρώτο βραβείο, με το τραγούδι των Μίμη Πλέσσα - Κώστα Κινδύνη " Τι κρίμα". Μετά τη βράβευση δεν γύρισε στην Ελλάδα. Πήγε στη Σοβιετική Ένωση όπου με τριακονταπενταμελή ορχήστρα και διευθυντή τον Μίμη Πλέσσα, έκανε πενήντα κοντσέρτα. ( Μόσχα, Λένινγκραδ, Τιφλίδα, Κριμαία κ.α.) Στη Σοβιετική Ένωση, κλήθηκε να δώσει κοντσέρτα, άλλες δυο χρονιές: Το 1963 και το 1966 με μαέστρο τον Κώστα Καπνίση αυτή τη φορά. Σύνολο κοντσέρτων εκατόν πενήντα.

Η επιτυχία της ήτανε τεράστια. Έγινε είδωλο. Η προσέλευση του κοινού ήτανε κατά χιλιάδες. (12.000 κάθε βράδυ στο Palais des sports της Τιφλίδας. 2000 και 3000, στα θέατρα της Μόσχας και του Λένινγκραδ). Τα εισιτήρια προπωλημένα βδομάδες πριν. Τα κοντσέρτα της, με τηλεοπτική κάλυψη, μετεδίδοντο ζωντανά σ' όλη τη Σοβιετική Ένωση. Οι δίσκοι της (γυρισμένοι στα σοβιετικά στούντιο) πουλήθηκαν κατά εκατομμύρια. Στη περιοχή της Τιφλίδας, σε ειδική τελετή, της δόθηκε το σήμα της πόλης ενώ, οι θαυμαστές της, δίνανε στα νιογέννητα κορίτσια τους , το όνομά της. Ύστερα από τριάντα χρόνια, εξακολουθεί να είναι η αγαπημένη του Γεωργιανού λαού.

Tην ίδια εποχή και μετά τη βράβευσή της στην Πολωνία, άρχισε και η συνεργασία της με τον ραδιοφωνικό σταθμό Γενεύης. Σαν εκπρόσωπός του έλαβε μέρος σε πολλές συναυλίες στην Ευρώπη. (Γαλλία, Ιταλία , Ελβετία, Γερμανία, Βέλγιο). Το 1965, ύστερα από διαγωνισμό, κέρδισε τη θέση να εκπροσωπήσει την Ελβετία στο Grand prix της Eurovision, που έγινε εκείνη τη χρονιά στη Νάπολη , της Ιταλίας. Η εμφάνιση της απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια, και τους περισσότερους ψήφους από τα γαλλόφωνα κράτη. Eμφανίσεις έκανε και σε άλλες χώρες: Κύπρο, Τουρκία, Ισραήλ, Βραζιλία, όπου και εκπροσώπησε στο εκεί διεθνές φεστιβάλ, την Ελλάδα, με το τραγούδι των Κώστα Καπνίση - Τάσου Μαστοράκη " Τα χέρια ".

Εκανε δίσκους στη Γαλλία , Ιταλία και Γερμανία, όπου το τραγούδι Tiritombabalou, πραγματοποίησε πωλήσεις που φτάνουν τις 500.000. Στη Γερμανία, επίσης, έκανε και πολλές τουρνέ για τη διαφήμιση των δίσκων της. (Μέλος του κλιμακίου του Sacha Distel για δεκαπέντε μέρες). Επίσης στη Γερμανία, υπήρχανε clubs, αφιερωμένα σε εκείνη. Δίσκους έκανε πολλούς και στην Ελλάδα. Τραγούδησε συνθέσεις Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Μεντή , Πλέσσα και τραγούδια του Γιάννη Σπανού στη Γαλλία.

Και κάποτε το σκηνικό της ζωής της άλλαξε. Εγκατέλειψε την ενεργό καριέρα που η κύρια έκφραση της γινόταν μέσω κάποιας πολυτελούς ταβέρνας. Ουδέποτε άλλωστε μπόρεσε να συμβιβαστεί μ' αυτό. Παντρεύτηκε τον Δημήτρη Καλπαξή (νομικό, επιχειρηματία). και τραγουδούσε πια μόνο στην τηλεόραση, σε δίσκους κοντσέρτα και φεστιβάλ. Λίγο-λίγο, απέχοντας από το ενεργό επάγγελμα, οι εμφανίσεις της λιγόστεψαν. Τότε άρχισε να γράφει. Μαθήτρια του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: "Να προλάβω" (1976), " Θα σου μιλήσω" (1980) και "Ψηλαφίζοντας" (1982), με θαυμάσιες κριτικές , από τους: Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, (τέσσερες στήλες , δυο φορές , στο περιοδικό " Νέα Εστία "), Τάσο Λειβαδίτη , στην εφημερίδα "Αυγή " και Φάνη Κλεάνθη στην εφημερίδα "Τα Νέα". Την ίδια περίπου εποχή γράφει στίχους που μελοποιούνται από τον Κώστα Χατζή. Επίσης συνθέτει η ίδια πάνω στους στίχους της. Έτσι, το 1981 , κυκλοφόρησε ένας δίσκος της με δώδεκα τραγούδια (στίχοι μουσική) δικά της.

Το 1986 γράφει το μυθιστόρημα " Άντε γεια ", που έγινε best seller. Το στέλνει να διαγωνιστεί μαζί με άλλα εκατό, στον προκηρυγμένο διαγωνισμό των εκδόσεων " Bell " και παίρνει το πρώτο βραβείο . Πριν ακόμα εκδοθεί, το μυθιστόρημα αυτό ζητήθηκε από την ελληνική τηλεόραση για να διασκευαστεί σε σήριαλ, όπως και από έγκριτους σκηνοθέτες προκειμένου να μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Μεταξύ αυτών ήτανε και ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος στον οποίο και τελικά, το εμπιστεύθηκε. Έτσι μεταφέρθηκε στο σινεμά, με μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Η ταινία απέσπασε πέντε κρατικά πρώτα βραβεία: Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας καθώς και πρώτων και δεύτερων ρόλων. Την ίδια εποχή, το μυθιστόρημα αλλάζει εκδοτικό οίκο. Τώρα, σε δεύτερη έκδοση, εκδίδεται από τη "Σύγχρονη Εποχή" με tirage τριάντα χιλιάδων αντιτύπων.

 Ο δρόμος όμως του μυθιστορήματος δε σταματάει εδώ. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου, το διασκευάζει για το θέατρο "Στοά" (θέατρο με καταξιωμένη θητεία στον ελληνικό χώρο). Παίχτηκε μια ολόκληρη σαιζόν (1991-1992), αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές για τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία των ηθοποιών και την ενθουσιαστική υποδοχή του κοινού. Μετά το "Άντε, γεια", η συγγραφέας γράφει τα "Γενέθλια". Πρόκειται για δυο γυναικείους μονόλογους. Η γραφή τους είναι ανάμεσα στην αφήγηση και στο θέατρο. (Πρώτη έκδοση Εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή" 1990 - Δεύτερη έκδοση από τις εκδόσεις «Πατάκης» 2003). Το Παράθυρο στον άλλο τοίχο, (εκδόσεις "Κέδρος"), είναι το δεύτερο μεγάλο της μυθιστόρημα. Θέμα δύσκολο, αληθινό, πλεγμένο ανάμεσα σε παιδιά προβληματικά και προβληματισμένα, που παραπαίουν, ψάχνοντας για την έξοδό τους στο φως. Βρίσκεται τώρα στην ένατη έκδοσή του.

Η συγγραφέας προσπάθησε και στο χώρο του θεάτρου. Ένα πρώτο της θεατρικό έργο με τίτλο "Ο προθάλαμος", απέσπασε το τρίτο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού στον διαγωνισμό για νέους συγγραφείς. Δεύτερο θεατρικό της το: "Εξ' αδιαιρέτου". Και τα δυο της θεατρικά έχουν θετική εισήγηση από τους δραματολόγους του εθνικού Θεάτρου προκειμένου να ανεβαστούν. Τρίτο μυθιστόρημά της ο "Βαμμένος ήλιος". Έγινε best seller (Εικοσιοεννέα εκδόσεις - εκδόσεις Κέδρος) και σήριαλ που μεταδόθηκε το χειμώνα 1996 - 1997, με πολύ επιτυχία από το κανάλι Αντέννα. Πρωταγωνιστές, αγαπημένοι στο μεγάλο κοινό ηθοποιοί: Ο Γιάννης Φέρτης, η Πέμυ Ζούνη και η Μπέτυ Λιβανού. Σκηνοθέτης η Ρέινα Εσκενάζυ.

Η συγγραφέας έγραψε και διηγήματα. Το βιβλίο της "Ατμός με λέξεις" εκδόθηκε από τις εκδόσεις Κέδρος και βρίσκεται στην τέταρτη του έκδοση.

Τέταρτο μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Κέδρος πάντα, "Ο δρόμος για το Νότο". Κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1998 και μπήκε αμέσως στα Best sellers. Βρίσκεται ήδη στην εικοστή του έκδοση.

Η "Μάγδα", το πέμπτο μυθιστόρημα της Γιοβάννας, εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2000 και βρίσεται στην ενδέκατη του έκδοση.

Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα:

«Η άλλη, της απωλείας» έκτο μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις «Πατάκης» 2002 στην πέμπτη  του έκδοση.

«Εξ ‘αδιαιρέτου» έβδομο μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις Κέδρος, 2003, στην Πέμπτη του έκδοση

«‘Ελα κόρη μου... Έλα μάτια μου...» όγδοο μυθιστόρημα, εκδόσεις «Πατάκης» 12ος  2005, στην τρίτη του έκδοση

Σύνδεσμοι

Επίσημη σελίδα